تحلیل بلومبرگ از لغو تحریم ها و افزایش صادرات نفت ایران

جولیان لی، تحلیلگر بلومبرگ می‌گوید نباید انتظار بازگشت سریع نفت ایران به بازارها را داشت. همچنین عقیده دارد افزایش صادرات نفت ایران احتمالا در جهت آزمودن موضع آمریکا در خصوص حفظ یا رفع تحریم‌ها است. در این گزارش نوشته شده است:

باید توجه داشت که ایجاد روابط با ایران که شامل لغو تحریم‌های صادرات نفت این کشور است، در اولویت‌های آخر بایدن قرار دارد.

ساده‎ترین راه بازگشت، این است که هر دو طرف قدم‌های برداشته شده. یعنی تشدید تحریم‌ها و افزایش غنی‌سازی اورانیوم تا ۲۰ درصد را به عقب برگردانند. و مثل ۴ سال پیش به توافق بازگردند. اما اگر آمریکا، کاهش تحریم را به پایان دادن حمایت ایران از حزب‎الله، حماس و انصارالله یمن مشروط کند، به سختی می‌توان انتظار حل اختلافات را داشت.

در صورت لغو تحریم های صادرات نفت، ایران می‌تواند سطح تولید قبلی خود یعنی نزدیک به ۴ میلیون بشکه در روز را نسبتاً سریع از سر گیرد. همان چیزی که در رفع تحریم‌ها در سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاد. اما نباید روی به زودی اتفاق افتادن آن حساب کرد. هرگونه افزایش اولیه در جریان صادرات نفت ایران احتمالاً به دلیل آزمودن عزم آمریکا در خصوص حفظ یا رفع تحریم‌ها باشد.

زمان آغاز مذاکرات از دید بلومبرگ

در آمریکا در سال ۲۰۱۵ بین هم جمهوری خواهان و هم دموکرات‌ها مخالفت جدی با توافق هسته‌ای ایران وجود داشت که مانع تصویب آن توسط سنا شد. این مخالفت همچنان باقی است. مجلس ایران هم توافق هسته‌ای را دوست ندارد. ایران انتخابات ریاست‌جمهوری را نیز در پیش دارد که احتمالا مذاکره با دولت بعدی دشوارتر باشد. از این احتمالا مذاکرات تا نیمه دوم سال ۲۰۲۱ قادر به از سر گیری نباشند.

بنابراین احتمالا بیشتر خریداران قبلی نفت ایران کار خاصی انجام ندهند. در شرایطی که اقدامات مجازاتی احتمالی در اساسنامه‌های آمریکا باقی مانده است، تصور اینکه پالایشگران در اروپا، ژاپن، کره جنوبی یا هند آشکارا نفت خام ایران را خریداری کنند دشوار است. مگر آنکه آنها اطمینان قابل قبولی دریافت کنند که با عواقبی روبرو نخواهند شد که این به معنای لغو تحریم‌ها است.

مشتری مشتاق ایران کدام کشور است؟

به نظر می‌رسد چین مشتاق است واردات نفت خام از ایران را افزایش دهد تا حجم از دست‌رفته در نتیجه کاهش تولید ناگهانی (و البته موقت) یک میلیون بشکه در روز عربستان را جبران کند. اما حجم قابل‌توجهی از نفت ایران که در ماه‌های اخیر به چین ارسال شده بود هنوز تصفیه نشده و فروخته نشده، در انبارها باقی است. تحلیلگران Energy Aspects رقم آن را ۳۰ میلیون بشکه برآورد می‌کنند. هرگونه افزایش تقاضای چین تنها تسکین موقت شرکت ملی نفت ایران فراهم می‌کند و حتی ممکن است با استفاده از بشکه‌های در انبار، به طور کامل پاسخ داده شود.

حجم نفت خام و تصفیه شده قاچاق شده از ایران ممکن است در ماه‌های آینده صعود کند، اما انتظار می‌رود حجم آن کم باشد. بنابراین سیل نفتی که قیمت‌ها را تحت تاثیر بگذارد به زودی نخواهیم داشت.

در اهمیت سیاست آتی آمریکا در قبال ایران اینجا را بخوانید.